Carl Storch  1

Carl Storch bedenker van de figuurtjes Puckchen und Muckchen  bij ons bekend geworden als Puk en Muk. 

Bijna niemand weet dat tekeningen van Storch werden gepubliceerd in Franstalige bladen zoals in Le Rire en Fliegende Blatter. Vooral in oudere exemplaren kun je zien dat Carl storch op een speelse wijde experimenteerde met de kabouter figuurtjes.

Le Rire (Frans: Le Rire) Het Gelach) was een kunst- en satiretijdschrift dat wekelijks verscheen (vanaf 1946 maandelijks, vanaf 1946) tot 10 centimes op zaterdag, van 1894 ^tot 1971 – met uitzondering van de jaren 1940 tot 1945 en van eind 1949 tot september 1951 – met uitzondering van de jaren 1940 tot 1945 en eind 1949 tot september 1951 – in Parijs. Tijdens deeerste Wereldoorlog werd Le Rire rouge^[ vanaf 1914 uitgegeven als een "oorlogsuitgave".

Carl Storch was  illustrator van andere boeken, met inbegrip van de gebroeders Grimm sprookjes en Sterven Schildbürger (Schildbürg inwoners). Het laatstgenoemde boek is zeer moeilijk te vinden. Het bevat een verzameling van volksverhalen die teruggaan tot de late 16e eeuw. Maar we gaan nu verder met afbeeldingen van inmiddels zeker zo zeldzame Fliegende Blatters. Fliegende Blätter was de naam van een humoristisch, rijk geïllustreerd Duits weekblad. Het eerste nummer werd, afhankelijk van de bron, op 3 oktober of 7 november 1844 in München gepubliceerd door de uitgeverij Braun und Schneider. De eerste nummers verschenen in losse volgorde, vanaf nummer 4 verscheen het tijdschrift 2 tot en met 3 maandelijks en pas vanaf nr. 26 wekelijks. Het laatste nummer werd gepubliceerd op 28 september 1944. In 100 jaar na publicatie kwam het tijdschrift tot 200 delen met meer dan 5000 nummers en 90.000 pagina's.

Tekening Van Karl Storch  "Aus Unsere Kolonien"

De tak van de kapucijnen, in 1889 opgericht door Pater Cyprian, speelde een grote rol in het leven van vele kinderen. Zij namen de zorg op zich voor opvoeding en opleiding/verzorging van religieus en/of zedelijk verwaarloosde katholieke weeskinderen. Dezelfde doelstelling dan die van het Jongensweeshuis te Tilburg.

Net zoals in Nederland werden er ook in Duitsland steeds meer tehuizen gesticht voor deze groepen. Ook hier was men aangewezen op de goedheid en donaties van welgestelde lieden. Via een lidmaatschap betaalde je tien pfennig per maand. Daarvoor kreeg je; een prent voorzien van eigen naam en het geïllustreerde verenigingsorgaan de 'Seraphisches Kinderfreund (opgericht in 1890). Carl Storch was verantwoordelijk voor de tekeningen hierin onder de naam Klansenmaler Klecksel. In de oude zwergenkalenders en Seraphisches Kinderfreund gingen de tekeningen vergezeld met een een of twee regels tekst op rijm op de wijze zoals Busch dit ook deed. Beiden zagen de wereld als waarnemers van zwakheden en gebreken van de mensheid. Busch was in zijn tekeningen een pessimist die uitbeelding gaf aan kilheid, ruzie, hebzucht, en sadisme en voorzag deze illustraties met messcherpe teksten. Carl Storch bracht meer vrolijkheid in zijn tekeningen naar voren. Storchs ouders waren het niet eens met zijn beslissing om tekenaar te worden. Zijn vader was directeur van een olieraffinaderij en had zijn zoon graag als zijn opvolger gezien.

Max und Moritz, gepubliceerd in 1865, werden zo populair dat de stoutste dromen van Wilhelm Busch overtroffen werden. Al in 1866 werd het vertaald in het Deens, en het volgende jaar verscheen er een Engelse editie. Japanse en Hebreeuwse vertalingen volgden. Tegen de tijd dat Busch overleed in 1908, werd het boek in zijn 56th editie uitgegeven. Het werd vertaald in 10 talen, en er werden meer dan 430.000 exemplaren verkocht. Sindsdien heeft men het in meer dan 150 talen en dialecten vertaald. De publicaties van Max und Moritz brachten Busch fortuin. Zijn schrijverscarrière was bescheiden begonnen. Maar tegen de tijd van zijn dood, was hij rijk en bekend. Tot op de dag van vandaag, wordt hij beschouwd als een van de meest invloedrijke humoristische auteurs en illustratoren in Duitsland en Oostenrijk en geniet hij internationale bekendheid. Carl Storch trad in zijn voetsporen en maakte vele mooie tekeningen. Dat wij daar nu nog van kunnen genieten is alleszeggend over zijn prachtige werken. In 1960 heeft men een straat naar de tekenaar, karikaturist Carl Storch (* 1868; † 1955)vernoemd.  De Carl-Storch-Straße is slechts 200 Meter lang. In het huis waar Carl Storch ooit woonde werd later een apotheek gevestigd. Nu is het weer een woonhuis.

All rights reserved by Cor Lauwerijssen. This website including pictures and the personal story. The Puk and Muk database are intellectual property of Puk and Muk Site. Any abuse, non-authorized reproducing or copying is strictly prohibited. Copyright by [JP-Lauwerijssen-4731210850-EPOB-OIST.NL-RN-COR.]